Posterieur impingement syndroom
Definitie
Hierbij klaagt U van pijn aan de achterzijde van het enkelgewricht.
Symptomen
De pijn kan ervaren worden als een schietende pijn bij het afdalen van een helling of een trap, of als een pijn op één bepaalde specifieke plaats bij heel specifieke bewegingen.
Slechts zelden vinden we een bewegingsbeperking terug. In tegenstelling tot de voorzijde van het enkelgewricht bevindt deze regio zich veel dieper en is ze dus bedekt met weke delen, welke het oproepen van de gekende pijnen bemoeilijkt.
Bepaalde klinische testen echter, zoals het plots naar beneden bewegen van de voet tov de enkel, het in maximale equinusstand ronddraaien van de voet,… kunnen de gekende pijn opwekken.
Toch moet steeds met bijkomende onderzoeken, zoals een scanner zonder contrast, worden gezocht naar kraakbeenletsels, beginnende arthrose, ligamentaire lijden,…
Oorzaken
Pijn aan de binnenzijde kan veroorzaakt worden door botstructuurtjes die tijdens voorgaand trauma werden afgerukt en/of door het vernauwen van het kanaal waardoor bepaalde pezen dienen te glijden met ontsteking als gevolg. In andere gevallen, voornamelijk wanneer de pijn aan de buitenzijde zit, kan de oorzaak gevonden worden in de aanwezigheid van delen van het sprongbeentje die te volumineus zijn.
De pijn is te wijten aan ontsteking van bepaalde structuren van het gewricht die chronisch geïrriteerd worden door repetitieve bewegingen, vaak na het doormaken van een trauma, zoals een “banale” verstuiking of een enkelbreuk. Typisch wordt dit ook aangetroffen bij ballerina’s die vooral tijdens de grand-plié en demi-plié dit deel van het gewricht overbelasten.
Diagnose
De diagnose is voornamelijk klinisch, wanneer men de door U gekende pijnen kan opwekken. Bijkomende onderzoeken kunnen zijn:
- een röntgenopname,
- eventueel een scanner al dan niet met een injectie van cortisone in het gewricht bij vermoeden van kraakbeenletsels of losliggende fragmenten
- en/of een magnetische resonantie.
Behandeling
In eerste instantie is de behandeling symptomatisch waarbij met de hulp van kinesitherapie een poging wordt ondernomen om de ontsteking plaatselijk te verminderen. Bij aanhoudende pijnen wordt een injectie op de pijnlijke plaats voorgesteld, met als doel de diagnose nogmaals te bevestigen, maar voornamelijk omdat ongeveer 60% van de patiënten blijvend geholpen worden.
Bij die patiënten wiens klachten, ondanks een injectie, spijtig genoeg recidiveren, kan men een kijkoperatie (arthroscopie) voorstellen. Het uitruimen van het achterste deel van het enkelgewricht gebeurt via twee kleine huidinsnedes, en dit in daghospitaal.
Postoperatief beleid
Om te vermijden dat de bloeduitstorting, die zich onvermijdelijk na de operatie ontwikkelt, dezelfde symptomen zal veroorzaken, wordt ten stelligste aangeraden de enkel onmiddellijk na het ontwaken te bewegen tot in de uitersten van de bewegingen. Ook mag men direct steunen, behalve wanneer een kraakbeenletsel (6 weken zonder steunname) werd geopereerd.
